چند روزی است که کتاب تازه توماس فریدمن را شروع کرده ام. عنوان کتاب «جهان همتراز: تارخچه مختصر قرن بیست یکم» است. توماس فریدمن، ستون نویس روزنامه نیویورک تایمز، در ایران بواسطه معرفی اصطلاح «نسل سومی ها» شناخته شده است. او قبل از اینکه ستون نویس نیویوزک تایمز شود، به مدت دو دهه خبرنگار آن روزنامه در خاورمیانه بوده، و دید بسیار بازی نسبت به تحولات جهانی، بویژه مسایل کشورهای جنوب و در حال توسعه دارد.
جهان همتراز دنیای جدیدی است که در آن مرزبندی های متداول در قرن بیستم (جهان سوم و ...) محو شده و یک برنامه نویس هندی می تواند با همتایان آمریکاییش رقابت کرده و بی آنکه از شهرش خارج شود، نرم افزاری جدید برای شهرداری لس آنجلس بنویسد؛ و البته دستمزدی کم و بیش به اندازه یک برنامه نویس آمریکایی دریافت کند.
آنچه در پی این مطلب خواهم نوشت، استنباطهای شخصی ام بر اساس آنچه که درباره جهان همتراز خوانده ام، و جایگاه بالقوه کشوری مانند ایران، و بویژه دانشجویان ایرانی، در این جهان جدید است .